هنگام مشخص کردن لنگرها برای برنامه های مهم ساختاری یا سنگین ، درک سازگاری آنها با مواد بستر بسیار مهم است. در لنگر اعتباری ، یک سیستم لنگر مکانیکی پس از نصب شده پس از نصب شده که به دلیل قدرت کشیدن و برشی بالا مشهور است ، از مناسب بودن سطح خاصی برخوردار است که برای دستیابی به عملکرد ایمن و قابل اعتماد بسیار مهم است.
بستر ترجیحی: بتن
لنگرهای اعتصاب اساساً طراحی شده و به طور جدی برای استفاده در بتن جامد و ریخته شده آزمایش شده اند. این شامل:
بتن وزن استاندارد: به مقادیر نگه داشتن دارای رتبه خود در جلسه بتونی با وزن طبیعی نیازهای فشاری معمولی (معمولاً 2500 psi / 17 MPa یا بالاتر ؛ همیشه مشخصات تولید کننده را تأیید کنید).
بتن ترک خورده و بدون بسته: هنگامی که مطابق دستورالعمل های سازنده (از جمله قطر سوراخ مناسب ، عمق و تمیز کردن) به درستی نصب شود ، لنگرهای اعتصاب برای استفاده در هر دو منطقه بتونی ترک خورده پیش بینی شده (تحت شرایط لرزه ای یا بار سرویس) و مناطق بتونی بدون بسته بندی واجد شرایط هستند. از نظر مهم ، گواهینامه خاص (به عنوان مثال ، گزارش های ESR برای بازار ایالات متحده) برای قطر دقیق لنگر و عمق تعبیه باید مناسب بودن بتن ترک خورده را تأیید کند.
بتن مرطوب: نصب در بتن امکان پذیر است که به اندازه کافی درمان شده است تا اجازه حفاری بدون آسیب را بدهد اما هنوز هم ممکن است مقداری از رطوبت را حفظ کند (دوباره به داده های خاص محصول مراجعه کنید).
ملاحظات برای سایر سطوح
در حالی که بتن بستر اصلی و بهینه است ، لنگرهای اعتصاب ممکن است در سایر مواد متراکم و یکپارچه استفاده شوند ، اما این نیاز به احتیاط شدید و تأیید صریح دارد:
سنگ تراشی جامد و با چگالی بالا: در بعضی موارد ، با تأیید صریح تولید کننده و داده های فنی خاص که از کاربرد پشتیبانی می کنند ، لنگرگاه های اعتصاب با قطر بزرگتر ممکن است برای استفاده در سنگ طبیعی بسیار سخت ، جامد و با چگالی بالا (مانند گرانیت) یا واحدهای ماسونری بتونی بسیار با قدرت بالا (CMU) رتبه بندی شوند. این بسیار استثنایی است و نه استاندارد. داده های عملکردی برای این بسترها به ندرت توسط تولید کنندگان برای لنگرگاه های اعتصاب استاندارد ارائه می شود.
محدودیت ها: لنگرهای اعتصاب برای:
سنگ تراشی توخالی (CMU یا آجر): مکانیسم انبساط مکانیکی به مواد جامد اطراف کل آستین متکی است. هسته های توخالی از گسترش مناسب جلوگیری می کنند و ظرفیت را به طرز چشمگیری کاهش می دهند.
بتن سبک یا سلولی: مقاومت و چگالی فشاری پایین به طور معمول از رسیدن لنگر در مقادیر برگزاری دارای امتیاز خود جلوگیری می کند. از لنگرهای خاص که برای مواد سبک تر طراحی شده اند باید استفاده شوند.
آجر (به استثنای آجر مهندسی جامد با چگالی بالا): به طور کلی برای عملکرد قابل اعتماد با لنگرهای اعتصاب استاندارد بسیار شکننده یا کم است.
AAC (بتن هوادهی اتوکلاو)/بتن گاز: خیلی نرم و ضعیف.
گچ ، دیواره خشک ، کاشی: اینها مواد روکش دار هستند ، نه بسترهای ساختاری.
فلز یا چوب: لنگر به گسترش در برابر یک بستر سفت و سخت مبتنی بر مواد معدنی متکی است.
تعیین کننده های اصلی مناسب بودن
فراتر از نوع مواد ، وضعیت و کیفیت بتن به طور قابل توجهی بر عملکرد تأثیر می گذارد:
قدرت فشاری: باید حداقل مورد نیاز گزارش ارزیابی لنگر یا برگه داده های فنی را برآورده یا فراتر رود.
یکپارچگی: بتن باید سالم باشد ، عاری از حفره ها ، لانه زنبوری یا ترک خوردگی بیش از حد در نزدیکی نقطه نصب. لبه ها و الزامات فاصله باید کاملاً رعایت شود.
آماده سازی سوراخ: قطر بیت مته صحیح ، عمق سوراخ دقیق و تمیز کردن کامل (با استفاده از برس سیم ، خلاء و/یا هوای فشرده شده) برای دستیابی به نیروهای اصطکاک و انبساط لازم قابل مذاکره نیست.
لنگر اعتصاب قابلیت های کششی و استثنایی استثنایی و برشی خود را با اطمینان و قابل پیش بینی در هنگام نصب در جامد و با کیفیت خوب ریخته شده ، با پوشش بتونی ریخته شده با کیفیت حداقل نیازهای مشخص شده و پیروی از تمام مراحل نصب تجویز شده به طور دقیق ارائه می دهد. $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $
