چالش اتصال ایمن به پیری یا سازه های بتونی به خطر افتاده ، یک معضل رایج است که توسط مهندسان ، پیمانکاران و مدیران تسهیلات با آن روبرو است. با پیری زیرساخت ها در سراسر جهان ، این سؤال پیش می آید: آیا لنگرهای اعتصاب می توانند لنگرگاه قابل اعتماد را در بتن قدیمی یا سست فراهم کنند؟ پاسخ نیاز به بررسی دقیق مکانیک فناوری و وضعیت بستر دارد.
درک لنگرهای اعتصاب
لنگر اعتباری S (همچنین به عنوان پین های درایو هامر یا پینسترها نیز شناخته می شود) لنگرهای انبساط مکانیکی ساده و ساده هستند. نصب شامل حفاری سوراخ به قطر و عمق مشخص شده است. لنگر ، شامل یک پین در آستین انبساط ، درج شده است. چکش زدن به پین ، آن را عمیق تر می کند و آستین را به سمت بیرون در برابر دیوارهای بتونی گسترش می دهد و اصطکاک و اتصال را برای انتقال بار ایجاد می کند. سرعت و سهولت نصب آنها از مزایای قابل توجهی است.
چالش: بتن قدیمی و سست
بتن قدیمی می تواند چندین موضوع را برای عملکرد لنگر مضر ارائه دهد:
- کاهش قدرت فشاری: با گذشت زمان ، هوازدگی ، چرخه های یخ زدگی ، حمله شیمیایی یا نقص های اصلی مخلوط می تواند به طور قابل توجهی مقاومت بتنی را کاهش دهد ، به طور بالقوه پایین تر از حداقل حداقل مورد نیاز برای گسترش مؤثر.
- ترک خوردگی: ترک های موجود ، به ویژه موازی با محور لنگر یا تابش در اطراف سوراخ ، هواپیماهای ضعف ایجاد می کنند. نیروهای انبساط می توانند این ترک ها را تشدید کنند.
- حفره ها و لانه زنبوری: قرار گرفتن یا وخیم شدن اصلی اصلی می تواند حفره ها یا مناطق متخلخل را در داخل توده بتونی بگذارد و مواد جامد موجود برای آستین را کاهش دهد.
- پراکنده سطح: لایه های سطح ضعیف می توانند در حین نصب یا تحت فشار انبساط زیر نیروی ضربه خرد شوند.
لنگرهای اعتصاب در بتن به خطر افتاده: ملاحظات کلیدی
در حالی که لنگرهای اعتصاب قوطی عملکرد در بتن مناسب قدیمی ، قابلیت اطمینان به ارزیابی و رویه دقیق بستگی دارد:
-
ارزیابی بحرانی بستر:
- تست قدرت فشاری: این غیر قابل مذاکره است. تعیین در محل مقاومت فشاری با استفاده از روش هایی مانند تست های پروب ویندزور یا نمونه گیری هسته. لنگرهای اعتصاب به طور کلی نیاز به حداقل مقاومت بتنی 2000 psi (14 مگاپاسکال) دارند ، که اغلب برای بارهای قابل توجه بالاتر است. اگر قدرت کافی نباشد ، لنگرهای اعتصاب قابل اعتماد نیستند.
- بازرسی بصری و صدا: منطقه را برای ترک ها (عرض ، جهت ، وسعت) ، خراب شدن سطح ، لایه لایه شدن (صداهای توخالی هنگام ضربه زدن) و شواهدی از تعمیرات قبلی یا خوردگی تقویت ، به طور کامل بررسی کنید.
-
ظرافت های نصب برای بسترهای با ریسک بالاتر:
- یکپارچگی سوراخ: سوراخ های مته با استفاده از بیت های کاربید تیز در قطر صحیح. از بزرگنمایی یا ایجاد سوراخ های مخروطی خودداری کنید. سوراخ ها را با استفاده از برس های سیم و انفجارهای هوا به طور دقیق تمیز کنید تا تمام گرد و غبار و زباله ها را از بین ببرد ، که به خطر می افتد.
- لبه و فاصله: کاملاً به حداقل فاصله لبه و نیازهای فاصله لنگر مشخص شده توسط سازنده و کدهای مربوطه (به عنوان مثال ، ACI 318) رعایت کنید. این مسافت ها یکنواخت هستند بیشتر در بتن ضعیف برای جلوگیری از انفجار یا تقسیم.
- نصب کنترل شده: از ضربات چکش اندازه گیری شده استفاده کنید. نیروی بیش از حد می تواند بتن شکننده یا بیش از حد آستین را در حال گسترش باشد و از دست بدهد. چکش زدن را متوقف کنید وقتی سر پین با سر آستین شستشو می شود. سطح رانندگی زیر رانندگی ناکافی است. رانندگی بیش از حد می تواند به لنگر یا بتن آسیب برساند.
- آزمایش اثبات: تست های بار اثبات نماینده (تست های کشش) را بر روی لنگرهای نصب شده در بتن مظنون انجام دهید پیش از اقدام به برنامه های مهم. این داده های تجربی در مورد ظرفیت قابل دستیابی را ارائه می دهد.
-
محدودیت ها و چه موقع باید گزینه های دیگر را در نظر بگیرید:
- لنگرهای اعتصاب نیروهای قابل توجهی برای گسترش شعاعی دارند. در بتن با استحکام کم ، ترک خوردگی قابل توجه یا نزدیک به لبه ها ، این نیروها به احتمال زیاد باعث ترک خوردگی ، لکه دار شدن یا خرابی منفجر می شوند.
- آنها هیچ پیوندی شیمیایی و حداقل کلید در حفره ها ارائه نمی دهند - چنگال آنها تقریباً کاملاً به اصطکاک در برابر بتن جامد متکی است. در مناطق بسیار متخلخل یا لانه زنبوری ، گرفتن ضعیف خواهد بود.
- حکم: لنگرهای اعتصاب می توانند در آن قابل اعتماد باشند صدا ، بتن قدیمی تر که از حداقل استحکام فشاری مورد نیاز برخوردار یا فراتر می رود و هیچ ترک و وخیم قابل توجهی در منطقه لنگر فوری نشان نمی دهد. آنها به طور کلی هستند غیرقابل اعتماد و برای استفاده در بتن ها با مقاومت کم فشاری (در زیر مشخصات) توصیه نمی شود ، ترک خوردگی قابل توجهی به موازات لنگر ، لانه زنبوری/حفره های گسترده یا سطوح شکننده/پراکنده.
بهترین توصیه های تمرین
- ارزیابی اولویت بندی: هرگز تصور نکنید که بتن قدیمی مناسب است. در آزمایش و بازرسی مناسب سرمایه گذاری کنید.
- با مشخصات مشورت کنید: به سختی الزامات منتشر شده تولید کننده لنگر (حداقل استحکام بتن ، مسافت لبه ، فاصله ، تعبیه) را اعمال کنید وت کدهای ساختاری مربوطه.
- درگیری مهندس: برای کاربردهای مهم ، بارهای ساختاری یا در جایی که شرایط بتونی نامشخص است ، یک مهندس سازه واجد شرایط را برای ارزیابی مناسب بودن و مشخص کردن لنگرگاه درگیر کنید.
- آزمون اثبات: هنگامی که در مورد بستر یا تاسیسات با نرخ بالا شک دارید ، آزمایش اثبات ضروری است.
- برنامه را در نظر بگیرید: برای پیوست های غیر بحرانی و سبک در بتن قدیمی به اندازه کافی با صداقت خوب ، لنگر اعتصاب ممکن است کافی باشد. برای بارهای سنگین ، کاربردهای مهم ایمنی یا بتن به وضوح به خطر افتاده ، سیستم های لنگرگاه جایگزین که به طور خاص برای بسترهای ضعیف طراحی شده اند ، به احتمال زیاد ضروری هستند.
قابلیت اطمینان لنگرهای اعتصاب در بتن های قدیمی یا سست تضمین نشده و بسیار مشروط است. موفقیت کاملاً به یکپارچگی و استحکام تأیید شده بستر بتونی خاص در نقطه نصب بستگی دارد. یک رویکرد انضباطی که شامل ارزیابی کامل ، پیروی دقیق از مشخصات ، نصب دقیق و آزمایش اعتبار سنجی است ، مهم است. هنگامی که شرایط بتونی زیر آستانه حداقل استحکام قرار می گیرد یا خراب شدن قابل توجهی را نشان می دهد ، لنگرهای اعتصاب به یک انتخاب پرخطر تبدیل می شوند و باید از راه حل های لنگرگاه مناسب تر استفاده شود. همیشه قضاوت مهندسی و تأیید بستر را بر عملکرد فرض شده اولویت بندی کنید. $ $
