لنگرهای اعتصاب فولاد کربن سنگ بنای چسباندن ایمن در برنامه های بتونی و سنگ تراشی است که به دلیل قدرت برشی قوی آنها و قدرت نگه داشتن قابل اعتماد ، با ارزش است. به طور گسترده در اتصالات ساختاری ، پایگاه های ماشین آلات و تاسیسات مهم ایمنی استفاده می شود ، اثربخشی آنها کاملاً به نصب صحیح بستگی دارد. قرارگیری نادرست می تواند ظرفیت بار را به میزان قابل توجهی کاهش داده و ایمنی را به خطر بیاندازد. در اینجا یک راهنمای حرفه ای برای اطمینان از نصب لنگر اعتصاب فولادی کربن خود هر بار وجود دارد.
چرا دقت با لنگر اعتصاب فولاد کربن اهمیت دارد
بر خلاف پیچ های انبساط ساده ، لنگرگاه های اعتصاب کربن از یک مکانیسم منحصر به فرد استفاده می کنند. یک ابزار تنظیم ویژه (ابزار اعتصاب) در بدنه لنگر قرار داده شده و با چکش رانده می شود. این عمل آستین لنگر را به بیرون در برابر دیواره های سوراخ از پیش حفر شده گسترش می دهد و یک قفل مکانیکی قدرتمند ایجاد می کند. هرگونه انحراف در اندازه ، عمق یا تمیز بودن سوراخ به طور مستقیم بر این روند انبساط تأثیر می گذارد و منجر به کشش احتمالی یا کاهش ظرفیت بار می شود. نصب مناسب استحکام ذاتی لنگر ناشی از ساخت و سازهای دوام کربن کربن آن را به حداکثر می رساند.
گام به گام: نصب لنگر اعتصاب فولاد کربن خود
آماده سازی مهم است:
مشخصات مرور: برای لنگر خاص اعتصاب فولاد کربن که از آن استفاده می کنید ، با برگه داده های فنی سازنده (TDS) مشورت کنید. این غیر قابل مذاکره است. این اطلاعات مهم را ارائه می دهد: قطر سوراخ مورد نیاز ، حداقل عمق جاسازی ، حداقل ضخامت مواد پایه و مقادیر گشتاور/تنش مورد انتظار.
بررسی بستر: اطمینان حاصل کنید که بتن یا سنگ تراشی سالم ، بدون کنده است و حداقل نیازهای فشاری فشاری را که توسط تولید کننده لنگر و کدهای ساختمان مربوطه مشخص شده است (به عنوان مثال ، ACI 318 ، گزارش های ICC-ES) را برآورده می کند.
Locate & Mark: دقیقاً مکانهای سوراخ را مطابق با برنامه های پروژه خود علامت گذاری کنید.
حفاری سوراخ بحرانی:
از بیت صحیح استفاده کنید: یک بیت مته ماسونری با کاربید را که در TDS مشخص شده است ، استفاده کنید. قطر بیت باید دقیقاً با اندازه سوراخ مورد نیاز لنگر مطابقت داشته باشد - به طور معمول همان قطر آستین لنگر. استفاده از بیت بزرگتر یک خطای مهم است.
کنترل عمق: سوراخ را به حداقل عمق تعبیه شده در TDS ، به علاوه ضخامت هر ماده ای که چسبانده شده است (واشر ، صفحه پایه) سوراخ کنید. از یقه توقف عمق روی بیت مته استفاده کنید یا عمق سوراخ را با دقت اندازه گیری کنید. نکته مهم: عمق سوراخ باید به بدنه لنگر اجازه دهد قبل از تنظیم ، جلوی سطح مواد پایه بنشیند یا کمی زیر سطح مواد پایه بنشیند. حفاری عمیق تر از حد مورد نیاز قابل قبول است و اغلب برای ترخیص مواد زائد توصیه می شود. حفاری کم عمق نیست.
عمود: سوراخ را مستقیم و عمود بر سطح قرار دهید. سوراخ های زاویه دار قدرت نگه داشتن را کاهش می دهد.
تمیز کردن سوراخ: مرحله ضروری:
همه زباله ها را حذف کنید: این بسیار مهم است و غالباً نادیده گرفته می شود. از هوای فشرده شده استفاده کنید (از محافظت در چشم استفاده کنید!) ، یک برس سیم یا خلاء که به طور خاص برای گرد و غبار بتونی طراحی شده است تا با دقت تمام گرد و غبار و تراشه ها را از سوراخ خارج کنید. تکرار کنید تا سوراخ کاملاً تمیز شود. بقایای باقیمانده از گسترش آستین لنگر به طور کامل در برابر بتن جلوگیری می کند و ظرفیت نگهدارنده را به شدت کاهش می دهد.
درج لنگر:
لنگر اعتصاب فولاد کربن را به آرامی درون سوراخ تمیز قرار دهید. بدنه لنگر باید به راحتی با دست بکشید. آن را چکش نکنید. اطمینان حاصل کنید که واشر و مهره قبل از درج در صورت نیاز توسط طرح ، روی گل میخ نخ قرار دارند.
تنظیم لنگر: عمل اصلی:
ابزار اعتصاب را وارد کنید: ابزار تنظیم فولاد سازنده (ابزار اعتصاب) را به طور کامل در بدنه لنگر قرار دهید تا زمانی که به طور محکم در مقابل پلاگین داخلی قرار بگیرد.
ابزار را هدایت کنید: با استفاده از یک چکش دستی (به طور معمول 3-4 پوند) ، ضربات شدید و مستقیم را به بالای ابزار اعتصاب تحویل دهید. اعتصاب را ادامه دهید تا حرکت ابزار متوقف شود (آن را "پایین") و قسمت بالای ابزار اعتصاب با بالای بدنه لنگر می ریزد. این عمل آستین را گسترش داده و لنگر را به طور ایمن در جای خود قفل می کند.
ابزار را حذف کنید: ابزار اعتصاب را با دقت استخراج کنید.
گشتاور نهایی (در صورت کاربرد):
در حالی که قدرت نگهدارنده اصلی از گسترش مکانیکی ناشی می شود ، مهره ممکن است برای دستیابی به بار مناسب گیره در فیکسچر ، نیاز به سفت شدن نهایی برای TD های سازنده داشته باشد. از آچار گشتاور تنظیم شده به مقدار مشخص شده استفاده کنید. بیش از حد مبهم نباشید ، زیرا این می تواند به لنگر یا بتن آسیب برساند.
ملاحظات اصلی لنگر اعتصاب فولاد کربن
خوردگی: در حالی که بادوام است ، فولاد کربن در محیط های خشن مستعد ابتلا به خوردگی است. اطمینان حاصل کنید که پایان لنگر (به عنوان مثال ، ساده ، گالوانیزه) برای محیط نصب مناسب است. برای شرایط شدید ، فولاد ضد زنگ ممکن است مورد نیاز باشد.
لبه و فاصله: حداقل مسافت لبه و فاصله لنگر به لنگر را که توسط TDS و کدهای ساختمان دیکته شده است ، حفظ کنید. نصب بیش از حد نزدیک به لبه ، خرابی بتن را به خطر می اندازد.
تناسب فیکسچر: اطمینان حاصل کنید که اندازه سوراخ فیکسچر به بدنه لنگر اجازه می دهد تا قبل از تنظیم ، در مقابل سطح بتونی بنشیند .
